urodził się w 1945 roku we wsi Adrianopil w obwodzie ługańskim. Studiował na Wydziale Filologicznym Kijowskiego Uniwersytetu Państwowego (obecnie: Narodowego) im. Tarasa Szewczenki oraz na Donieckim Uniwersytecie Pedagogicznym, z którego w 1967 roku został usunięty. Zarzucono mu rozpowszechnianie samwydawu, czyli literatury drugoobiegowej, co zostało uznane za niegodne miana radzieckiego studenta. Chodziło o znaną pracę Iwana Dziuby Internacjonalizm czy rusyfikacja. Latem 1967 roku Hołoborodko próbował kontynuować studia w Instytucie Literatury im. Gorkiego w Moskwie, ale mimo że pomyślnie przeszedł konkurs literacki, nie został dopuszczony do egzaminów wstępnych. W latach 1968–1970 odbywał służbę wojskową na Dalekim Wschodzie, a po powrocie pracował jako górnik i elektryk w sowchozie w rodzinnej wiosce. Wyższe wykształcenie udało mu się zdobyć dopiero w 2001 roku, na Ługańskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki. Około 2001 roku przeprowadził się do Ługańska, skąd latem 2014 musiał wyjechać z powodu działań wojennych na wschodzie Ukrainy. Znalazł schronienie w Domu Pracy Twórczej w Irpeniu pod Kijowem.