2024

Laureatkami konkursu zostały dwie debiutantki:

Adrianna Olejarka i Ewa Wyrembska

oraz autorka po debiucie

Agnieszka Mohylowska 

lista nominowanych:


W kategorii PRZED DEBIUTEM:

uzupełnienie werdyktu:

Po wielu rozmowach w jurorskim gronie, pod naciskiem rozumu, werdykt w 12. Konkursie Poetyckim Fundacji Duży Format uzupełniamy o ogłoszenie zwyciężczyni w kategorii „po debiucie”.

Mamy nadzieję, że naszą nagrodę przyjmie Agnieszka Mohylowska za tom „zbierało się wisiało”. To mocny tom o trudnej, wyczerpującej wręcz relacji z rodzicami, pisany językiem oszczędnym, niemal reporterskim, co potęguje jego siłę rażenia. 

Tegoroczna edycja konkursu uświadomiła nam, że jego regulamin jest niedoskonały i wiąże nam ręce w przypadku bezprecedensowego werdyktu. W przyszłym roku regulamin zostanie zmieniony. 

Marta Pilarska
Przewodnicząca jury 12. Edycji Konkursu Poetyckiego Fundacji Duży Format

uzasadnienie werdyktu:

Na jurorowanie w Konkursie Poetyckim Fundacji Duży Format zgodziłam się, bo wiedziałam, że nie będę musiała wyłaniać zwycięzcy/zwyciężczyni wbrew sobie i temu, co czuję. Wiedziałam, że decyzję, kogo nagrodzić podejmiemy z Katarzyną Kozak i Rafałem T. Czachorowskim wspólnie, ale że ta decyzja będzie zgodna z moim sumieniem. 

W tym roku werdykt będzie bezprecedensowy: zdecydowaliśmy się nie przyznać nagrody w kategorii „po debiucie”. Nasza faworytka w ostatniej chwili zrezygnowała z udziału w konkursie ze względu na niezgodność jej zgłoszenia z regulaminem. Jej tom był najlepszy i decyzja, by go nagrodzić, była jednogłośna. Po wycofaniu tomu z konkursu, zostaliśmy bez zwyciężczyni. 

Za to w kategorii „przed debiutem” spłynęło mnóstwo dobrych, dojrzałych tomów, które nas zachwyciły i oczarowały. Zdecydowaliśmy więc, że w tej kategorii przyznamy dwie nagrody ex aequo.

Chcemy nagrodzić Adriannę Olejarkę i jej tom „gorączki”. To głos nowego pokolenia w poezji, pokolenia, które chadza na slamy, jest szczere do bólu i do poezji przenosi język potoczny, ale nie traci przy tym wrażliwości na słowo. To pokolenie, które o krzywdach nie chce milczeć, które chce wykrzyczeć swój ból, ale nie pisze wierszy terapeutycznych, tylko wiersze wspólnotowe. 
Adrianna przesłała nam tom, który przemyślała, który ma dopracowaną formę i jest tomem gotowym do wydania. Na tle innych wyróżnił się właśnie tym, że nie jest to zbiór kilkunasty tekstów wyciągniętych z szuflady na chybił trafił – Adrianna wie, co chce powiedzieć, mówi tonem zdecydowanym i dzięki temu nie sposób zatkać uszu na jej głos. To głos dziewczyny, dziewczynki, dziewuchy, która krzyczy do innych dziewczyn, dziewcząt i dziewuch, ale też krzyczy w ich imieniu. To tom, w którym głównymi tematami są niezgodana przemoc, na strach (zastraszanie!), zagubienie w nieprostym dzisiejszym świecie  i przekonanie, że każdy z nas jest wystarczający (ech, to banał, wiem, ale takich banałów nigdy za dużo, trzeba je powtarzać tak długo, żeby każdy w nie uwierzył).

Chcemy też nagrodzić Ewę Wyrembską. Jej tom „Tu był las” to opowieść. I to opowieść zza okna. Ewa w swoim bio pisze: „Mieszka na skraju Puszczy Noteckiej, w miejscowości Drzewce. Codziennie obserwuje, jak wywożone są drzewa, a las pustoszeje.” Przepisała to doświadczenie na wiersze, tworząc poruszający tom o lesie, który znika. Ale to nie ckliwy zapis, to nie tom oczywisty. Te wiersze są ekoczułe, ekowkurzone, ale nie rzucają koktajli Mołotowa w niczyje okna. Podmiotka to nie ekologiczna terrorystka, to ekologiczna negocjatorka. Poza tym serwuje nam spojrzenie z wysokości szoferki w tirze – nigdy nie czytałam czegoś takiego! Ewa opowiada katastrofę ekologiczną nie używając słowa katastrofa. A do tego to spojrzenie „z mojego kawałka świata” – autentyczne i prawdziwe. Chcę, żeby ten tom trafił na póki księgarń i żeby wszyscy mogli usłyszeć jej głos. 

Konkurs Poetycki Fundacji Duży Format powstał po to, by poeci i poetki, którzy mają coś do powiedzenia, mieli na to szansę. Żeby znajdować dobrze piszące osoby, które być może nie miały siły przebicia w największych wydawnictwach, żeby względy ekonomiczne nie determinowały tego, że dobra poezja pozostaje niewydana. Wierzę, że nasza decyzja, co do zwyciężczyń tegorocznej edycji konkursu jest najwłaściwsza. To najlepsze i najszczersze, co mogliśmy zrobić. Mamy nadzieję, że gdy do waszych rąk trafią „gorączki” i „Tu był las” przyznacie nam rację. 

Marta Pilarska
Przewodnicząca jury 12. Edycji Konkursu Poetyckiego Fundacji Duży Format

Jury konkursu: Marta Pilarska (przewodnicząca), Katarzyna Kozak i Rafał T. Czachorowski (sekretarz)